Çox qəribə uşağıydı. Gündə bəlkə də yüz dəfə anasıyla-atasının qucağına tullanıb soruşardı ki, məni sevirsiniz yoxsa yox ? Atası zarafatla “Yox”-desə iri gözləri yaşarar, dodaqları əsməyə başlayardı. Atası arabir ona deyərdi ki, avara-avara gəzmə, gəl, gedək bir az fit çalaq...
Ata-bala uzun-uzun fit çalardılar.
Onlar fit çalmağa başlayan kimi dünya rəqs etməyini saxlayar, gəzərgi qaraçılar mahnılarını başqa diyarlar üçün boxçalarında gizlədər, meşə bülbüllərin səsinə “pauza”nı basardı.